In Duitsland boekte Hamilton zijn zesde overwinning van het seizoen.
Ferrari hoopte Mercedes dit jaar te verslaan, maar naar pure snelheid gemeten is het gat alleen maar groter geworden. Vorig jaar was het gemiddelde verschil in de kwalificatie tussen de snelste Mercedes en de snelste niet-Mercedes 0,584 seconde, dit jaar is dat 0,590 seconde. Tijdens de races hadden Hamilton en Rosberg het soms niettemin moeilijker dan in de afgelopen seizoenen. Als ze onverhoopt niet op hun vertrouwde eerste en tweede positie reden, kostte het hen vaak de grootste moeite om zich door het veld naar voren te werken. Hamilton in China en Bakoe, Rosberg in Monaco en Canada: telkens liepen de Mercedes-coureurs ergens rond P6 vast. Als het mis ging, gebeurde dat vaak bij de start. In Melbourne viel Hamilton vanaf pole ver terug, een race later gebeurde dat opnieuw na een touché met Valtteri Bottas. Rosberg slaagde er dankzij belabberde starts in Hongarije en Duitsland twee keer op rij niet in zijn pole position in een overwinning om te zetten. Stofwolk
En dan waren er natuurlijk de veelbesproken incidenten tussen Hamilton en Rosberg. Dat in Spanje, waarbij de Mercedessen in de eerste ronde samen in een grote stofwolk van de baan crashten, was ontegenzeggelijk het spectaculairste. Maar de botsing in de laatste ronde in Oostenrijk was minstens zo controversieel. De akkefietjes leidden vooralsnog niet tot een definitieve explosie van de relatie tussen de Mercedes-coureurs. Dat is ook in het beider belang van Hamilton en Rosberg, want nu de Duitser heeft bijgetekend tot eind 2018, zijn de twee nog wel even tot elkaar veroordeeld.
Moeilijk moment: Hamilton en Rosberg kegelden elkaar in Spanje na twee bochten van de baan.
De vraag wie van de twee momenteel het beste in vorm is, behoeft weinig discussie. Hamilton had in Bakoe een inzinking, maar reed in de overige races sinds Barcelona vrijwel vlekkeloos. Rosberg daarentegen kende zo zijn moeilijke momenten. De Duitser was veel te langzaam tijdens de Grand Prix van Monaco, spinde in Canada van de baan bij een wanhoopsaanval op Max Verstappen en ging in Oostenrijk en Duitsland zijn boekje te buiten bij het verdedigen van zijn positie. Een waarschuwing, een tijdstraf en een botsing waren alles bij elkaar de gevolgen van die drieste verdedigingsacties, net als wellicht een flinke knauw in Rosbergs zelfvertrouwen. Daarvan zal hij zich moeten terugvechten, wil hij kans maken op zijn eerste wereldtitel. Hamiltons laatste twee titelcampagnes bewijzen dat de Brit zich moeilijk laat afstoppen als hij eenmaal op stoom is. En als iemand op de startgrid bij het ingaan van de zomervakantie het momentum aan zijn zijde wist, was dat wel Hamilton. De benodigde veerkracht heeft Rosberg tot op heden nog niet laten zien. Als hij wil aantonen dat hij wel degelijk uit het juiste hout is gesneden om Hamilton van zijn vierde titel af te houden, moet Rosberg daarmee direct beginnen in België. Lukt dat niet, dan zou Hamilton wel eens heel snel aan de horizon kunnen verdwijnen. Wil je weten wat voormalig Formule 1-coureur en Ziggo Sport-analist Robert Doornbos vindt van de eerste seizoenshelft van Hamilton en Rosberg? Bestel dan nu Formule 1 nummer 12, waarin Doornbos rapportcijfers uitdeelt en vertelt wie volgens hem tot nu toe de beste coureur van 2016 was.
