Een avondrace, dat is tot daar aan toe. Maar een avondrace die ook nog eens plaatsvindt op een stratencircuit, zoals afgelopen keer in Singapore? Dat is helemáál een uitdaging, stelt onze columnist Graham Watson. Daar komt elk jaar nogal wat bij kijken.

Racen in het donker, ik blijft het een bijzonder fenomeen vinden. Het is totaal iets anders dan overdag racen, zowel voor jullie als kijkers thuis als voor ons, de mensen ter plekke. Voor de coureurs sowieso. Maar óók voor iedereen binnen de teams, de mensen die er namens FOM en FIA werken, de media en ga zo maar door.

Dan doel ik op zaken als leefritme, de logistiek, de tijden, de omstandigheden: elke avondrace heeft zo zijn bijzonderheden. Niet alleen die in Singapore, ook in andere oorden als Bahrein, Saudi-Arabië. Of in Las Vegas en Abu Dhabi.

Hoewel we met z’n allen nu wel gewend zijn aan het fenomeen avondrace, herinner ik me hoe het zeker in het begin wennen was. De GP van Singapore in 2008 was de eerste, het zorgde voor een nieuwe vibe, een ander gevoel dan bij races overdag. We realiseerden ons binnen de Formule 1 ook al snel hoe belangrijk het kunstlicht is voor onder andere de veiligheid. Het is tijdens een avondrace zelfs zó licht dat het niet eens meer op overdag lijkt. Je ziet ook meer dan op een gewone straat.

Aan uitdagingen geen gebrek

Voor het succesvol organiseren van een avondrace heb je wel meer nodig dan alleen goed kunstlicht. Aan uitdagingen namelijk geen gebrek. Ik vind dat je bijvoorbeeld goed moet letten op een gezond ritme voor de mensen die aan het werk zijn. Het gevaar is namelijk dat ze al de hele dag in touw zijn doordat we het zo gewend zijn in een ‘gewoon’ raceweekend. Om hier vervolgens dus ’s avonds ook nog door te werken. Zo maak je hele lange dagen met elkaar. Daar moet je voorzichtig mee zijn.

Om tijdens races in de avond scherp te blijven, is het een goed idee overdag even wat te slapen. Je zit nu eenmaal ook nog met het ritme, zaken als jetlags en dergelijke. Je laat mensen bijvoorbeeld om drie uur ’s middags beginnen als ze ook in de avond aan het werk moeten. In Europa is het dan een uur of acht vroeger, zo blijf je in een Europees ritme. Inmiddels, na al die jaren, hebben de meeste mensen in de Formule 1 dat ritme wel aardig onder de knie bij een avondrace. Maar: er zijn altijd andere uitdagingen.

Neem het feit dat de wedstrijd in Singapore zoals gezegd ook nog eens op een stratencircuit plaatsvindt. Het betekent dat je met elkaar nog een hele baan moet opbouwen. De organisatie zit daarbij in het eerste deel van de week vaak nog met ‘gewoon’ verkeer. En er moeten meer onderdelen geplaatst worden die er normaliter niet zijn. Van licht tot barrières, noem maar op. Dat is op een regulier circuit met een avondrace een stuk eenvoudiger.

Kortom: een avondrace die óók nog op een stratencircuit plaatsvindt, vormt een dubbele uitdaging. En dan heb je de eerder besproken luchtvochtigheid nog in Singapore, dat maakt het ook zwaarder dan normaal. Gelukkig regent het nogal eens, dat helpt (iets).

Duurzaamheidsvraagstuk

Aan uitdagingen bij avondraces dus geen gebrek. Want laten we vooral niet vergeten dat het duurzaamheidsvraagstuk ook nog om de hoek komt kijken. En ja, je kunt zeggen: maak van avondraces allemaal races overdag en je hebt al die energie voor bijvoorbeeld kunstlicht niet nodig.

Maar eerlijk is eerlijk: de fans vinden het mooi, er is een behoefte aan avondraces, dat telt ook. En om duurzamer te worden als sport bieden avondraces ook weer nieuwe uitdagingen en mogelijkheden, dingen waar we van kunnen leren. Zoals hoe we nog duurzamere brandstof kunnen maken voor de apparaten waarmee we stroom genereren.

Genoeg uitdaging dus, genoeg bijzonderheden ook. En de ene avondrace is bovendien de andere niet: wat in Singapore werkt, werkt misschien in Las Vegas niet. Zo blijven we ons altijd ontwikkelen: als sport en als mensen.

Deze column verscheen in de vorige editie van FORMULE 1 Magazine.

NU in de winkel en ook digitaal te bestellen (met gratis bezorging in Nederland!): de nieuwste editie van FORMULE 1 Magazine!